CZYM JEST METODA ŁAŃCUCHÓW G.D.S?

Metoda łańcuchów mięśniowych i stawowych została opracowana przez panią Godelieve Denys-Struyf, fizjoterapeutkę i osteopatkę. Jej wyostrzony zmysł obserwacji (wspomagany poprzez studia portrecisty na Akademii Sztuk Pięknych ) pozwolił jej określić i stopniowo dopracować ogólną metodę fizjoterapeutyczną, łączącą funkcjonowanie ciała i nierozłącznie powiązane z nim zachowanie psychologiczne. To najważniejsze stwierdzenie tłumaczy częste stosowanie pojęć z zakresu psychologii zachowania oraz psychologii ciała, które czasem podczas pierwszej lektury mogą być zaskakujące, ale które wyjaśniają głęboką jedność pomiędzy aparatem ruchu a aparatem psychicznym.

Metoda G.D.S. jest zarówno podejściem zapobiegawczym jak i terapeutycznym. Zajmuje się ona powiązaniami między mechaniką ciała a zachowaniem. Wykłada się ją dla fizjoterapeutów, ale jest ona skierowana, tym razem w innej formie, do każdego, kto chce lepiej poznać siebie i zająć się sobą. Jeśli chodzi o profesjonalistów, metoda ta stara się zaoferować im, poprzez osobiste eksperymentowanie, sposób obserwacji, pomiary, testy, rygorystyczne analizy i interpretacje, jak również szeroki wachlarz narzędzi terapeutycznych. Innym osobom metoda ta proponuje, za pomocą nowych doświadczeń, nabranie świadomości zachowania i ciała poprzez stymulowanie kreatywności każdego człowieka w zajęciu się samym sobą. Wszystkie części ciała zależą od siebie wzajemnie a mięśnie i ich otoczki ułożone w łańcuchy łączą te części ciała między sobą. Mięśnie te są ponadto narzędziami wyrazu psychiczno- cielesnego: naszego stanu napięć, naszych emocji, uczuć i sposobu bycia, wyrażających się poprzez system mięśniowy, który wywiera wpływ na postawę, oddychanie i gesty. Kiedy takie napięcia czy zachowania powtarzają się i przedłużają, pojawia się nadmiar napięcia mięśniowego, umiejscawiający się i stopniowo obejmujący coraz bardziej pewne specyficzne mięśnie, aż do wywołania w ciele prawdziwych pasm napięcia mięśniowego. Mechanizm ten determinuje stopniowo serię przemieszczeń stawowych, które określamy mianem ciągu stawowego.

Godelieve Denys-Struyf opisuje sześć grup mięśniowych, których ciało używa do wyrażania się i które w nadmiarze mogą stać się łańcuchami napięcia, więżącego w usztywnionej postawie, ograniczającej jednocześnie swobodę ruchu i pozostawiającej specyficzne piętno.

Jak wygląda leczenie za pomocą metody G.D.S

Metoda G.D.S. proponuje zabiegi masażu, metody odruchowe, modelowanie kostno- stawowe, pozycje rozciągające oraz stymulację i wyrównywanie napięć mięśniowych.

Duża część pracy poświęcona jest nabyciu świadomości i wyuczeniu poprawnego ruchu, budowy i sterowania ciałem. Nabycie świadomości kości pozwala na zrozumienie własnego szkieletu, wyrównanie napięć mięśniowych pozwala w sposób harmonijny „ubrać” ten szkielet.

Z takiej bardziej uświadomionej współpracy pomiędzy kośćmi i mięśniami może narodzić się skoordynowany ruch.

Pacjent może wówczas odnaleźć pewną przyjemność w ruchu ciała, który ponownie stał się niebolesny.

Do kogo jest adresowana metoda G.D.S.?

Istnieją liczne wskazania do stosowania metody łańcuchów mięśniowych.

Na polu zapobiegania pozwala ona zoptymalizować możliwości ciała za pomocą lepszego codziennego kierowania napięciami związanymi z zachowaniem i uświadomieniem poprawnych gestów.

W dziedzinie terapii, opierając się na podstawowym pojęciu okolicy predysponującej, metoda G.D.S. powraca do przyczyn różnych patologii, takich jak zwyrodnienie stawów, bóle (lumbago, ból lędźwiowy, bóle szyi) i innych dolegliwości, potocznie nazywanych chorobami reumatycznymi lub ortopedycznymi. Dla zaburzenia statyki kręgosłupa, takiego jak nadmierna lordoza, kifoza czy skolioza, metoda ta może stanowić dobrodziejstwo, tym bardziej, że stanowi ona podejście globalne, biorące pod uwagę dużą liczbę parametrów oddziałujących przy tych dolegliwościach.

Metoda ta proponuje oryginalne, skuteczne i trwałe rozwiązania służące leczeniu patologii kończyn dolnych (zwyrodnienie stawu biodrowego, bóle i zaburzenia statyki kolan i stóp) i górnych (zespół bolesnego barku, zapalenie ścięgien łokcia, zespół cieśni nadgarstka i inne…)

Działania na noworodkach oraz praca z patologiami ciała i zachowania u dzieci stanowią także część zastosowania metody. Metoda ta pozwala również na opracowanie strategii postawy w celu uniknięcia nawrotów i pojawiania się nowych patologii.

Contact : Ewa CIECHOMSKI : mailto:emc@akrab.com.pl